خورش باقالی قاتق - خشکابیج

 باز هم یه غذای خوشمزه ی شمالی دیگه ، هر وقت میرم ایران یا کسی میاد برام از این پاچه باقالی ها میاره و من هم دست بکار میشم و میدرستم ؛ همسری بسیار بسیار دوست میدارد ، اینبار هم مادر شوهرم برام آورده بودن که خشک بود و خیسوندم و پوستش رو جدا کردم و این خورش بسیار لذیذ رو درست کردم .

 من هیچوقت باقالی قاتق هام انقدر کم آب نمیشه ،آب خورش که کشیده شد همون موقع هم همسری از سر کار رسید و من دیگه فرصت نداشتم که آبی اضافه کنم و بذارم کمی بجوشه ، برای همین مجبور شدم همینطور عکاسی کنم، الان تو فیس بوک صفحه ی سفره ایرانی ، آقای خسرومرادی گفتن که در این حالت که غذا خشک میشه رو میگن خشکابیج که در بیشتر در غرب گیلان پخته میشه ، پس این غذای ما شد شاخه ای از باقالی قاتق به نام خشکابیج ، ممنون از آقای خسرومرادی بابت راهنمائی :)

 اگر کم و کسری داره ببخشید ؛ می دونم اصلش شاید جور دیگه ای باشه ؛ اما با این مدل هم کلی کیف میکنیم :))

 پاچه باقالی 1 و 1/2 پیمانه 

 سیر 3 تا 4  حبه ( بسته به میزان تحمل اطرافیان :)))

 شوید خشک  4 قاشق غذاخوری

 تخم مرغ 4 عدد 

 نمک و زردچوبه به میزان لازم 

 روغن مایع و کره به میزان لازم

 سیر را ریز کرده و در روغن و کمی کره ( من از کره گیاهی استفاده کردم) تفت میدهیم ، زردچوبه و نمک رو میریزیم . زردچوبه زیاد بریزین تا خورشمون خوش رنگ و رو بشه .

 بعد هم باقالی رو اضافه میکنیم و یه تفت میدیم .

 شوید رو اضافه کرده و یه کوچولو آب اضافه میکنیم و میذاریم تا بپزه .

 حواستون باشه که باقالی له نشه ، چون خیلی زود می پزه .

 وقتی که باقالی پخت ، تخم مرغها رو درون قابلمه می شکونیم ، در قابلمه رو میذاریم تا کمی تخم مرغ خودش رو بگیره .

 وقتی که سفت شد با قاشق خیلی آروم هم میزنیم تا تخم مرغها تیکه تیکه در خورش دیده بشند.

 میگن این خورش رو با خیار میخورن ، یه خیار من خرد کرده ، آقای شوهر هم با گوجه فرنگی یه گل درست کرد و این هم نتیجه اش شد :)))

 خلاصه به همین راحتی و خوشمزگی ، با برنج کته نوش جان کنید که بسی مزه میدهد :))

 نوش جان :)))