حلوای نثار

 امروز سالگرد عزیز از دست رفته ای هست که هرگز از ذهن و روان من خاطراتش پاک نخواهد شد.

 سالها پیش مامانم از این حلوا که درست میکرد ، این عزیز خیلی دوست داشت ، امسال به بهانه ی همین حس ، تصمیم گرفتم براش از این حلوا درست کنم ، امیدوارم به روحش برسه .

 دستور این حلوا رو از لیلای نازنین  نازنین برداشتم و با تجارب مامانم مخلوط شد و اینی شد که الان شد .

 این رو بگم ، حلوای سختی هست ، بسیار ترد و شکننده میشه ، باید با حوصله باشین ، که اگر به نتیجه برسونین ، بسیار بسیار لذیذ میشه .

 آرد 2 پیمانه
کره آب شده 1/2 پیمانه 

 زعفران 2/6 قاشق چایخوری ( من چشمی ریختم)

 گلاب 1/4 و 1/8 پیمانه 

 پودر قند 1 و 1/2 پیمانه 

 خلال پسته به میزان لازم 

 اول از هم زعفران را با 1/4 گلاب بذارین تا رنگ بگیره .

 تمام موادتون رو از قبل حاضر کنین که همه چی دم دستتون باشه تا دستکش واسه ورز دادن و تخته برای اینکه روی سطح صافی باید برش بزنین .

 آرد را با حرارت ملایم برای حدود نیم ساعت تفت می دهیم تا بوی خامی از بین بره و رنگ آردتون خوشرنگ بشه .

 کره آب شده رو بهش اضافه میکنیم و سریع هم میزنیم ، از همین جا متوجه میشین که انسجام نداره.

 خلاصه وقتی که کامل کره به خرد آرد رفت ( من اندازه ی 2 قاشق غذاخوری روغن هم اضافه کردم ، اما کاش بیشتر زده بودم ) ، از روی حرارت برداشته و زعفران و گلاب و پودر قند رو اضافه میکنیم و با قدرت هم میزنیم ، یعنی کاملا باید به خرد هم برن ، وقتی که کمی از حرارت افتاد ، یعنی در حدی که دستتون نسوزه ، با دستکش ورز می دیم و سعی میکنیم که منسجمش کنیم .

 روی سطح صافی پهنش میکنیم و تا داغ هست صافش کنین و سعی کنین همون لحظه ای که پهنش میکنین و شکل میدین بهش ، روش رو صاف صاف کنین ، چون وقتی که از حرارت افتاد دیگه نمیشه درستش کرد . 

 بعد یه کوچولو بذارین سرد بشه ، با چاقو برش می زنین و به ظرف مورد نظر منتقل میکنیم . 

 روش رو با خلال پسته تزئین میکنیم و به یخچال منتقل میکنیم .

 دست مامان گلم درد نکنه بابت راهنمائیهاش .

 دست لیلای نازنین هم درد نکنه.

 روح همه ی رفتگان شاد ، ازتون خواهش میکنم وقتی که این پست رو خوندین ، برای شادی روح عزیز من یه فاتحه بخونین ، ممنونم ..........